چرا آسمان آبی رنگ است؟

در این مقاله جالب با سفرمی همراه باشید!

طبیعت رمز و رازهای بسیاری در خود دارد. رنگ آسمان یکی از پدیده های طبیعی است که نظرات مختلف، توضیحات افسانه ای و علمی بی شماری را به خود جذب کرده است. در روزهای آفتابی و صاف، آسمان آبی است و کمی طیف های سفیدتر به ویژه در سمت افق دارد. دانشمندان مختلفی، تئوری های متفاوتی برای توضیح رنگ آبی آسمان ارائه داده اند. بیشتر دانشمندان بر این باورند که این رنگ از تاثیر جو است. یکی از افسانه ها محتوی این می باشد که از انعکاس تابش نور خورشید بر سطح اقیانوس ها رنگ آبی پدید آمده است. اما این توضیح نادرست تلقی می شود. چراکه همان پدیده جذب نور در اتمسفر در آب هم اتفاق می افتد و نورها با طول موج بلندتر، عمیق تر از اشعه های آبی کوتاه جذب می شوند.

پراکندگی نور

رایج ترین تئوری مورد قبول که رنگ آبی آسمان را توضیح می دهد، پراکندگی نور توسط اتمسفر است. اتمسفر حاوی گازها و ذراتی می باشد که با ذرات سبک دیگر برخورد می کند و در جهت ها و شدت های مختلف پراکنده می شود. نور از طیف هفت رنگ مختلف تشکیل شده است. این رنگ ها شامل قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش هستند که ذرات موجود در آنها به صورت ناهموار پراکنده می شوند. نور آبی در طول موج های کوتاه تر حرکت می کند و در هنگام گذر نور خورشید از هوا، بیشتر از رنگ های دیگر پراکنده می شود. همچنین، رنگ آبی نسبت به دیگر رنگ ها مانند قرمز، دارای فرکانس بالاتری می باشد و بیشتر پراکنده می شود.

این پراکندگی های پی در پی، اثری را در آسمان به وجود می آورد که به رنگ آبی روشن پدیدار می شود. نور در تمام جهات در یک خط مستقیم حرکت می کند. در طی این حرکت ها، با ذرات گاز و دیگر مواد موجود در جو نور را جذب می کند و رنگ مشابهی از نور جذب شده را ساطع می کند.

نظریه TYNDALL و RAYLEIGH

جان تیندال (John Tyndall)، یک دانشمند متعلق به قرن نوزدهم، اولین کسی بود که تئوری درستی از رنگ آبی آسمان ارائه داد. لرد ریلی (Lord Rayleigh)، نظریه ی تیندال درباره پراکندگی نور توسط جو را گسترش داد. ریلی مطالعات بیشتری بر روی رفتار نور انجام داد و در آخر به این نتیجه رسید که نور آبی بیشتر از نور قرمز پراکنده می شود. او تخمین زد که نور آبی حتی 10 برابر بیشتر از قرمز پراکنده می شود. پیش از این، دانشمندان معتقد بودند که ذرات گرد و غبار و آب موجود در جو، به جذب و انتشار نور منجر می شود. این نظریه ها از بین نرفته اند، چراکه آسمان با تغییر مقدار ذرات گرد و غبار و آب موجود در جو، تغییر رنگ می دهد.

زیست شناسی

رنگ آسمان به گیرنده های چشم ما نیز مرتبط است که حساسیت آنها نسبت به عوامل مختلف رنگ متفاوت عمل می کند. حساسیت قسمتی از چشم که به تمایز رنگ ها مربوط می شود، برای درک طول موج های مختلف، متفاوت عمل می کند. گیرنده های رنگ آبی، از گیرنده های رنگ قرمز و سبز حساس تر هستند، بنابراین، این احتمال وجود دارد که ما ذرات آبی پراکنده شده از نور خورشید را سریعتر تشخیص دهیم.

تغییر رنگ آسمان

رنگ آسمان به سمت افق در اوایل صبح و یا هنگام غروب آفتاب، سفید یا قرمز می شود. ظاهر سفید آسمان بخاطر پراکندگی بیشتر نور آبی است که توسط ذرات جو در میان هوا حرکت می کند. این پراکندگی موجب متفرق شدن ذرات آب و نور می شود که از فاصله ی دور کم رنگ تر می شود. هرچه خورشید در آسمان پایین تر می رود، نور از هوای بیشتری عبور می کند و بنابراین، نورهای دیگر با طول موج بلندتر را نیز ساطع می کند و باعث می شود که موج نور قرمز پر رنگ تر به نظر برسد؛ چراکه ذرات نور آبی همچنان به دلیل فاصله ی دورتر، قبل از رسیدن به چشم ما پراکنده و متفرق می شوند.

سفرمی شما را به دیدن این ویدئو زیبا و دل انگیز دعوت می نماید …