مجمع الجزایر دبی به شکل نقشه جهان

در این مطلب شما را با مجمع الجزایر مصنوعی دبی که به “جزایر جهانی” مشهور هستند و قرار بود تمثیلی از نقشه جهان باشند، آشنا می کنیم. با سفرمی همراه باشید…

رویای حاکم دبی، شیخ مکتوم

همانطور که می دانید جزایر پالم دبی که به راحتی از ساحل دریا قابل تشخیص می باشند، در سراسر جهان شناخته شده هستند. پس از موفقیت پالم، حاکم دبی، شیخ مکتوم رویای دیگری در سر پروراند و در سال ۲۰۰۳ طرح کلی ایده جالب خود را مطرح ساخت. او تصمیم داشت مجمع الجزایری را ایجاد کند که از دور مانند نقشه جهان به نظر برسد. اینطور که پیداست جزایر جهانی، برخلاف جزایر پالم موجب افتخار ایشان نشدند.

شروع ساخت جزایر

ساخت و ساز جزایر جهانی در سال ۲۰۰۳ آغاز شد. برای احداث این پروژه به ۳۲۱ میلیون متر مکعب شن نیاز داشتند. ساخت جزایر جهانی دبی بیش از ۱۴ میلیارد دلار هزینه در پی داشت. از آنجایی که باید برای نمایش هر کشوری یک جزیره ساخته می شد، در آخر، این جزایر جهانی ۲۰ مایل مربع از آب های خلیج فارس را اشغال کردند.

عدم موفقیت پروژه جزایر جهانی

جزایر جهانی در سه مایلی ساحل دبی واقع شده اند. این ۳۰۰ جزیره مصنوعی قرار بود که در کنار هم تمثیلی از نقشه جهان را به نمایش بگذراند. اما همه چیز آن طور که باید پیش نرفت و جزایر جهانی در اثر تغییرات آب و هوایی، فرورفتگی و فرسایش، بیشتر مرزهای خود را از دست دادند. آمریکای مرکزی عملا وجود ندارد؛ شکل ظاهری استرالیا کاملا به هم ریخته است. قاره آفریقا، اروپا و آسیا هم به یک قطعه زمین غیرقابل تشخیص بدل شده اند.

دلایل شکست پروژه جزایر جهانی

علاوه بر مشکلات زیبایی، جزایر جهانی یک منبع درست و حسابی برق ندارند. پروژه نصب کابل های برق زیر آبهای خلیج فارس نیز با ناکامی و شکست رو به رو شد. به همین دلیل ۲۹۱ عدد از این جزایر همچنان دست نخورده و توسعه نیافته رها شده و امروز چیزی به جز شن و ماسه از آنها باقی نمانده است. با اینکه ۶۰ درصد جزایر از سال ۲۰۰۸ به شرکت های خصوصی و سرمایه گذاران فروخته شدند، اما پس از گذشت ۱۰ سال، همچنان دست نخورده مانده اند.

جزایر توسعه یافته

از سال ۲۰۱۶ تا کنون تنها ۹ عدد از جزایر جهانی توسعه یافته اند. جزیره لبنان، جزیره پیت، شش جزیره ای که “قلب اروپا” را تشکیل می دهند و جزیره مایکل شوماخر (پس از هفتمین دوره قهرمانی جهانی فرمول یک نامگذاری شد). جزایر متعلق به قاره آفریقا، آسیا، استرالیا و آمریکای جنوبی کاملا خالی از سکنه و به شکل تپه های شنی در میان آبهای خلیج فارس آرمیده اند.